Beden dismorfik bozukluğu, bir insanın başkalarının sıklıkla göremediği hayal edilmiş bir fiziksel kusur veya küçük bir kusur ile meşgul olduğu, belirgin bir zihinsel bozukluktur. Bu bozukluğu olan insanlar kendilerini çirkin olarak görürler ve çoğu zaman sosyal maruziyetten kaçınırlar veya görünüşlerini iyileştirmeye çalışmak için plastik cerrahiye yönelirler. Beden dismorfik bozukluğu, yeme bozuklukları ve obsesif kompulsif bozuklukla ilgili bazı özellikleri paylaşır. Beden dismorfik bozukluğu, her ikisi de vücut imgesi ile ilgili bir endişeyi içeren yeme bozukluklarına benzer.
Bununla birlikte, yeme bozukluğu olan bir kişi, tüm vücudun ağırlığı ve şekli hakkında endişe ederken, Beden dismorfik bozukluğu olan bir kişi belirli bir vücut bölümü hakkında endişe duymaktadır. Beden dismorfik bozukluğu olan kişilerde obsesif kompulsif bozukluklar, kontrol edemedikleri yinelenen ve sıkıntılı düşünceleri, korkuları veya takıntıları vardır. Beden dismorfik bozukluğunda, bir kişinin kusurla meşgul olması, sürekli aynaya bakmak veya vücudu ile uğraşmak gibi ritüel davranışlara yol açar. Beden dismorfik bozukluğu erkekleri ve kadınları eşit derecede etkileyen kronik (uzun süreli) bir hastalıktır. Genellikle gençlik yıllarında veya erken yetişkinlik döneminde başlar.
Beden dismorfik bozukluğunun kesin nedeni bilinmemektedir. Beden dismorfik bozukluğunun sıklıkla majör depresyon ve anksiyete gibi diğer ruh sağlığı bozukluğu olan kişilerde ortaya çıkması, hastalığın biyolojik bir temelini daha da destekler. Beden dismorfik bozukluğunun tedavisi için psikoterapi uygulanmaktadır. Bu, vücut dismorfik bozukluğu olan bir kişinin düşüncesini (bilişsel terapi) ve davranışını (davranışsal terapi) değiştirmeye odaklanan bir tür kişisel danışmanlık türüdür. Amaç, kusur hakkındaki yanlış inancı düzeltmek ve zorlayıcı davranışları en aza indirmektir.
Beden dismorfik bozukluğunu önlemenin bilinen bir yolu yoktur. Bununla birlikte, semptomlara başlar başlamaz insanlarda tedaviye başlamak yararlı olabilir. Beden imgesi hakkında sağlıklı ve gerçekçi tutumların öğretilmesi ve teşvik edilmesi de beden dismorfik bozukluğunun gelişmesini veya kötüleşmesini önlemeye yardımcı olabilir. Son olarak, kişiye anlayışlı ve destekleyici bir ortam sağlamak, semptomların ciddiyetini azaltmaya yardımcı olabilir ve onun hastalıkla daha iyi başa çıkmasına yardımcı olabilir.